Δεν το ή ξερα, το έμαθα προχτές, ο Αγγελος Σικελιανός ήταν κυνηγός. Ιδού ένα απόσπασμα από το άρθρο:
“Σε αυτό το νησάκι, μέσα στο κέντρο του πελάγους, ο Σικελιανός εμπνεύστηκε και έγραψε τις μεγάλες ποιητικές του συλλήψεις. Η Εύα Πάλμερ ήταν λάτρης της αρχαίας Ελλάδας, σε βαθμό που αναβίωνε στην καθημερινότητά της την αρχαία ελληνική ζωής. Για τη ζωή του ποιητή και της Εύας στο νησάκι, έγραψε ντόπιος δικηγόρος και ευθυμογράφος Τάκης Μαμαλούκας το 1951 στην τοπική εφημερίδα «Λευκάς»:
«Ο Σικελιανός με τη γυναίκα του ζούσαν χειμώνα καλοκαίρι σε μια σκηνή μια ζωή Ροβινσώνων. Μια ανιψιά του Σικελιανού, μια υπηρέτρια, 3-4 ψαράδες – ιπποκόμοι και ένας μαύρος ήταν η συντροφιά και το προσωπικό τους. Ψάρεμα με τα δύο μονόξυλα, κυνήγι στην απέναντι Ακαρνανία και έφιπποι περίπατοι πάλι στην Ακαρνανία με τα δυο ταχύτατα Σέρβικα άλογά τους.”
Τρεχάτε κυρία Πιπιλή! Δεν είναι δυνατόν να τιμούμε τη μνήμη ενός κυνηγού και ψαρά όπως ο Σικελιανός! Κάντε κάτι!
Το πλήρες άρθρο εδώ: https://thesecretrealtruth.blogspot.com/2019/06/blog-post_1045.html?fbclid=IwAR1w-nnegFbxQYub9dntL_b8vTuY5BjjlifwNf1INsU50StA2ebTdEnXo7c#ixzz5s22YbTik