Stalking εναντίον Battue, ή μοναχικό κυνήγι εναντίον παγάνας, που μπορεί κάλλιστα να εκφραστεί και ως αγγλοσαξωνικό κυνήγι εναντίον ευρωπαϊκού κυνηγίου.
Πρόκειται για τις διαφορές στο κυνήγι μεγάλων θηραμάτων, διαφορές που δείχνουν την διαφορετική κουλτούρα, την αντίληψη για την διαχείριση γης και φυσικών πόρων. Επιπλέον αυτές οι διαφορές επηρεάζουν και την εξέλιξη των όπλων και της τεχνικής σκόπευσης στο κυνήγι.
ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΨΑΞΙΜΟ
Βίντεο παγάνας αγριόχοιρου στην Γερμανία.
Η ιστορία άρχισε με μια έρευνα στις πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα του ραβδωτού τουφεκιού. Μια κατασκευαστική μέθοδος που εμφανίστηκε πρόσφατα είναι η δομή τουφεκιού με σασί, όρος που έρχεται από την αυτοκινητοβιομηχανία. Το σασί είναι μια βάση αλουμινένια, όπως πχ η βάση της καραμπίνας Breda αερίων, ή της Benelli Rafaello, πάνω στην οποία βάση στηρίζονται το κοντάκι, πάπια, και βέβαια η ατσάλινη βάση και κάννη του τουφεκιού, όπως και στην πρώτη Benelli 121.
To νέο ραβδωτό Lupo της Benelli που συνδυάζει το συμβατικό κινητό ουραίο με την χρήση αλουμινένιου σασί συν κοντάκι με κολλάρα, κρυογενή κάννη και εγγυημένη ακρίβεια κλάσματος λεπτού μοίρας.
Η μέθοδος σασί λύνει κάποια βασανιστικά προβλήματα του ραβδωτού όπλου, όπως την καταπόνηση του ξύλινου κοντακιού από το κλώτσημα μεγάλων διαμετρημάτων. Αυτή η καταπόνηση επέβαλλε την ενίσχυση των κοντακιών με εποξική ρητίνη, με εγκάρσιες βίδες, με ατσάλινα ένθετα στη λαβή και άλλα κόλπα.
Πανω στο ψάξιμο κατάλαβα ότι τα σύγχρονα κυνηγετικά ραβδωτά που απευθύνονται προς τους Ευρωπαίους κυνηγούς προσφέρουν μεγάλη ταχυβολία σε χειροκίνητους μηχανισμούς. Αναφέρω ενδεικτικά:
Blaser R8 με κινητό ουραίο ευθείας κίνησης (πίσω μπρος χωρίς περιστροφή του ουραίου)
Merkel Helix, κινητό ουραίο ευθεία κινησης
Browning Maral, κινητό ουραίο ευθείας κίνησης με αυτόματη επιστροφή
Krieghoff Semprio, χράπα χρούπα.
ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟΓΕΜΗ;
Βλέποντας αυτά τα ταχύτατα αλλά χειροκίνητα ραβδωτά αναρωτιέται κανείς: δεν θα ήταν πιο απλό και εύκολο να γίνεται η δουλειά με ένα σύγχρονο κυνηγετικό αυτογεμές, όπως πχ το Benelli Argo και να αποφεύγεται τόση προσπάθεια και κόστος με την ανάπτυξη χειροκίνητων μηχανισμών; Τα χειροκίνητα αυτά ραβδωτά έχουν τιμή που ξεκινά από κάτι χιλιάδες Ευρώ.
Η απάντηση έρχεται από τον γερμανικό νόμο περί θήρας. Και να μην ξεχνάμε ότι η Γερμανία είναι όχι μόνο η μεαλύτερη αγορά για αυτά τα όπλα, είναι και ο μεγαλύτερος ευρωπαϊκός κυνηγότοπος για μεγάλα θηράματα που προσελκύει χιλιάδες ξένους κυνηγούς.
Ο γερμανικός νόμος επιτρέπει την χρήση αυτογεμούς αλλά μόνο αν έχει τρία φυσίγγια μέγιστη χωρητικότητα. Στο χειροκίνητο η χωρητικότητα είναι σημαντικά μεγαλύτερη.
Η ΠΑΓΑΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΛΕΣ
Στην ηπειρωτική Ευρώπη έχουμε αναπτύξει το κυνήγι μεγάλων θηραμάτων με παγάνα. Σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά κυνηγοτόπια, από την Σαρδηνία μέχρι την Νορβηγία, έχουν κάποιο παραδοσιακό τρόπο κυνηγίου μεγάλων τριχωτών θηραμάτων με παγάνα. Και παγάνα σημαίνει πολλές γρήγορες βολές, άρα και όπλα που προσφέρουν νόμιμα αυτή την δυνατότητα.
Στις αγγλοσαξωνικές χώρες η ιδέα και μόνο της παγάνας σε μεγάλο θήραμα ξενίζει. Σε χώρες όπως η Σκωτία, Αγγλία, Ιρλανδία, Καναδάς, ΗΠΑ, Αυστραλία, Νότιος Αφρική, Νέα Ζηλανδία υπάρχουν εξίσου πολλά μεγάλα τριχωτά θηράματα με την Ευρώπη. Σε χώρες όπως η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία τα θηράματα που είχαν μεταφερθεί από την Ευρώπη κατά τον 19ο αιώνα τώρα είναι πολυάριθμα και επιβλαβή. Σε μερικά μέρη τα κυνηγούν μέχρι και από ελικόπτερα. Ποτέ όμως με παγάνα!
Στις ΗΠΑ απαγορεύεται η παγάνα με ελάχιστες εξαιρέσεις σε νότιες πολιτείες που συμπτωματικά ήταν παλαιότερα γαλλικές αποικίες.
Στις αγγλοσαξωνικές χώρες ο κυνηγός ψάχνει το θήραμα μόνος, ή το πολύ με έναν συνοδό, αθόρυβα. Οταν φτάσει σε απόσταση βολής ο σκοπός του είναι να το καταβάλει με μια βολή, το πολύ να ρίξει μια ακόμα αν η πρώτη δεν ήταν άμεσα θανατηφόρα. Συγκρίνετε αυτή την μέθοδο με το βίντεο στο οποίο ένας κυνηγός σε γερμανική παγάνα αγριόχοιρου ρίχνει δεκάδες σφαίρες και έχει σκοτώσει έξη ζώα.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι στον αγγλοσαξωνικό χώρο τα σκήπτρα στο κυνηγετικό ραβδωτό τα κατέχει ακόμα ο μηχανισμός Mauser, και ότι εκεί συνεχίζουν να παράγονται μονόσφαιρα ραβδωτά όπως το Ruger No1 και να εκτιμούνται τα παλιά μονόσφαιρα τύπου Farquharson.
ΣΤΑΣΙΜΟ Ή ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ
Υπάρχει ο πειρασμός να συγκρίνει κανείς τις δύο μεθόδους και να βγάλει συμπέρασμα για το ποια μέθοδος είναι “καλύτερη”. Είναι περίπου βέβαιο ότι η κάθε πλευρά βλέπει την δική της επιλογή ως καλύτερη. Ο Γερμανός γαιοκτήμονας που οργανώνει κυνήγι στην δική του καλλιεργούμεν έκταση θέλει να αφαιρέσει έναν ικανό αριθμό αγριόχοιρων και να μετριάσει τις ζημιές της χρονιάς. Αν το κυνήγι αυτό φέρει και κάποια έσοδα τόσο το καλύτερο. Οσο πιο πολύ τουφεκίδι και αδρεναλίνη έχει ένα τέτοιο κυνήγι τόσο πιο πολλά τα έσοδα και τόσο το καλύτερο οικονομικά για τον γαιοκτήμονα.
Ο Αγγλοσάξωνας επιτρέπει το κυνήγι σε δημόσια γη (στις περισσότερες αγγλοσαξωνικές χώρες, η Βρετανία είναι η εξαίρεση) σε όποιον περάσει το τέστ ασφαλούς κυνηγετικής χρήσης όπλου. Οταν όλοι δικαιούνται μέρισμα από έναν πόρο, τότε ο πόρος πρέπει να κατανεμηθεί δίκαια, με όρια κάρπωσης ανά ημέρα και κάποτε όρια κάρπωσης ανά έτος ή ακόμα και ανά ζωή, όπως γίνεται με σπάνια θηράματα όπως το ορεινό μουφλόν στις ΗΠΑ. Σε ένα τετοιο περιβάλλον δεν χωρούν παγάνες και τεράστιες ομαδικές τσάντες. Η αντίληψη “μια βολή ένα θήραμα” είναι κυρίαρχη και εφαρμόζεται ως κριτήριο της κυνηγετικής ικανότητα και επιτυχίας.
Περπατητό κυνήγι αγριόχοιρου στην Φλόριντα των ΗΠΑ σε περιοχή που επιτρέπεται μόνο λειόκαννο.
Στην Ελλάδα η πολιτεία δεν ενθαρρύνει το μοναχικό κυνήγι. Δεν το απαγορεύει, επιτρέπει το κυνήγί αγριόχοιρου και σε μεμονωμένους κυνηγούς. Αυτοί που κάποτε επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους είναι κάποιοι γουρουνοκυνηγοί που όταν δουν μοναχικό κυνηγό σε χώρο που τον θεωρούν “περιοχή τους” επιδεικνύουν τσαμπουκά, αναίδεια και ενίοτε βίαιη συμπεριφορά.
Θα είχε νόημα να υπάρχει μια δοκιμή του μοναχικού κυνηγίου, με τη μορφή δύο ή τριών εξόδων στην αρχή της κυνηγετικής περιόδου για μοναχικούς κυνηγούς. Η υπόλοιπη κυνηγετική περίοδος να γινόταν με τα συνήθη μέσα. Τότε θα μπορούσαμε να κρίνουμε την μέθοδο του μοναχικού κυνηγού αντικειμενικά.