Το προφίλ του Ghizzardi δείχνει ένα όμορφο όπλο με διακοσμητικές πλάκες και εκτεταμένο σκάλισμα.
Η ερώτηση έρχεται από αναγνώστη για ένα 20άρι δίκαννο Ghizzardi:
“Σας Χαιρετώ κύριε Νικήτα!
Πρόσφατα στα Ψαρά που βρέθηκα, κάποιος ναυτικός μου έδειξε ένα όπλο 20 cal πλαγιόκαννο. Λίγα πράγματα κατάλαβα, εκτός από το ότι είναι Ιταλικής προέλευσης. Θα ήθελα να μου δώσετε κάποιες πληροφορίες σχετικές με το όπλο (τεχνικές κτλ), το οποίο δεν ήταν σε πολύ καλή κατάσταση καθώς ο κύριος που το έχει το είχε αποθηκεύσει στη θήκη του μέσα σε λάδια κτλ. Θα τον ενδιέφερε και τον ίδιο να μάθει αλλά καθώς δεν χρησιμοποιεί το διαδίκτυο πολύ ανέθεσε σε εμένα να ρωτήσω.
Θα τον ενδιέφερε επίσης να μάθει σε τι χρηματική κατηγορία ανήκει το όπλο.
Επισυνάπτω κάποιες φωτογραφίες.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
Κώστας”
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Να το θέσουμε ξανά: η αξία στα παλιά όπλα εξαρτάται από την κατάσταση τους. Οταν λέμε κατάσταση δεν εννοούμε κάτι το αφηρημένο. Η κατάσταση είναι μετρήσιμο μέγεθος και εξακριβώνεται από τις μετρήσεις των καννών εσωτερικά για να φανεί αν έχουν υποστεί απώλεια μετάλλου λόγω ρεκτιφιέ. Επίσης μετριέται το πάχος των καννών στο σημείο πριν τα τσοκ για να εξακριβωθεί αν έχουν χάσει μέταλλο λόγω εξωτερικής βαφής. Το ποσοστό αρχικού φινιρίσματος μετριέται επίσης και καταγράφεται σε ποσοστό της επιφάνειας, πχ το όπλο διατηρεί 95 τοις εκατό του αρχικού φινίρισματος.
Ενα Ghizzardi με συστημα Holland σε άριστη κατάσταση πωλήθηκε στην Ιαλία προς 2500 Ευρώ.
Παραθέτω φωτογραφία ενός δίκαννου με ολόκληρες φωτιές της ίδιας εταιρείας, Ghizzardi, που διατηρεί 95 τοις εκατό του αρχικού φινιρίσματος και πωλείται στην ιστοσελίδα μεταχειρισμένων στην Ιταλία προς 2500 Ευρώ. Πρόκειται για το κορυφαίο δίκαννο της βιοτεχνίας Ghizzardi. Δίκαννα της ίδιας μάρκας, κατασκευασμένο και αυτό την δεκαετία του 1950. ΑΝ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ το δίκαννο του συνάδελφου από τα Ψαρά θα είχει σημαντική αξία.
Το θέμα είναι η κατάσταση. Στο συγκεκριμένο η σκουριά έχει πιάσει όλα τα σημεία των μεταλλικών μερών του όπλου. Ακόμη και σημεία που συνήθως δεν αγγίζει η σκουριά, όπως τα επίπεδα των καννών και της βάσης, έχουν καλυφθεί με οξειδώσεις. Το κοντάκι έχει χάσει κάθε ίχνος φινιρίσματος, με λίγα μόνο ίχνη γύρω από τις διακοσμητικές φωτιές.
Οξεδώσεις στα επίπεδα των καννών είναι δείγμα ελλιπούς συντήρησης.
Η ενιαία πλάκα στο κάτω μέρος της βάσης δείχνει ότι πρόκειται για όπλο με μισές φωτιές. Στις ολόκληρες φωτιές δεν υπάρχει καπάκι στο κάτω μέρος της βάσης
Μια στοιχειώδης συντήρηση που θα έπαιρνε μια ώρα ανά εξάμηνο θα έσωζε αυτό το συμπαθητικό οπλάκι. Δυστυχώς η έλλειψη αυτής της στοιχειώδους συντήρησης του μειώνει την αξία δραστικά. Αν ήταν σε κατάσταση παρόμοια με το δίκαννο στην αρχική φωτογραφία θα είχε αξία γύρω στα 1500 Ευρώ.
Ποια είναι αυτή η μαγική συντήρηση που θα έσωζε αυτό το όπλο και μπορεί να σώσει κάθε όπλο από την φθορά της χρήσης και του χρόνου;
Μετά το κυνήγι καθαρίζονται οι κάννες με μπροούτζινη βούρτσα και λαδώνονται. Χρόνος 5 λεπτά. Καθαρίζεται το σύνολο των καννών από νερά, λάσπες κλπ και σκουπίζεται εξωτερικά με ένα λαδωμένο πανί. Σκουπίζεται και η βάση με λαδωμένο πανί, ενώ αφαιρουνται τα γράσσα από πίρο και συρτάρι και μπαίνει νέο γράσσο σε αυτά τα σημεία. Χρόνος 5 λεπτά. Καθαρίζεται το κοντάκι και περνιέται με λίγο κερί επίπλων. Χρόνος 10 λεπτά. Δεν φτάσαμε την ώρα. Αυτή είναι η συντήρηση που διατηρεί τα όπλα σε καλή και συνεπώς εμπορική κατάσταση. Δεν υπάρχει ηθικό δίδαγμα εδώ, το θέμα είναι οικονομικό, με την έννοια ότι καλοσυντηρημένα όπλα κρατούν αξία, τα ασυντήρητα την χάνουν.
Το πρόβλημα με την φθορά λόγω μη συντήρησης είναι ότι το κόστος επαναφοράς της φθοράς υπερβαίνει κατά πολύ την αξία που μπορεί να πιάσει το όπλο σε καλή κατάσταση. Η μη συντήρηση δημιουργεί αυτή τηνπαγίδα.
Να πούμε λίγα για το όπλο. Εχει μισές φωτιές αλλά εφοδιάστηκε με διακοσμητικές πλάκες που του δίνουν την όψη όπλου με ολόκληρες φωτιές. Αυτή η επιλογή εφαρμοζόταν σε ακριβά όπλα με μισές φωτιές. Εχει κάννες συγκολλημένες με χελιδονοουρά αλλά στιβαρές. Εχει θυρεό για το μονόγραμμα του κατόχου στη ράχη του κοντακιου, κάτι που συνήθως γινόταν σε όπλα που προορίζονταν για κυρίες. Και πάνω από όλα, είναι σε διαμέτρημα 20 που σε κανονικές συνθήκες θα του ανέβαζε την αξία κατά 20 τοις εκατό σε σύγκριση με ένα 12άρι.
Ο θυρεός στη ράχη συνήθως έμπαινε σε όπλα κυριών.
Η βιοτεχνία Domenico Ghizzardi έδρασε κατά την δεκαετία του 1950 και παρήγαγε δίκαννα όλων των βαθμίδων ποιότητας, από απλά με κοκόρια έως όπλα με ολόκληρες φωτιές τύπου Holland. Το συγκεκριμένο 20άρι κατασκευάστηκε το 1958. Η εταιρεία δεν υπάρχει σήμερα, όπως άλλωστε δεν υπάρχουν οι περισσότερες μικρές βιοτεχνίες που έκαναν το Γκαρντόνε διάσημο ως πόλη των όπλων.