Νικήτα γειά σου και πάλι και χρόνια πολλά – μέρα που είναι-
Πρόσφατα έγινα κάτοχος μιας Remington 1100G3 . Πρώτο μου μέλημα ήταν να κάνω το Churchill test για να δω πως μου κάθεται το κοντάκι , παρ’ όλο που από την άποψη του μήκους φαινόταν στα μέτρα μου. Όντας πιστός της αγγλικής ρήσης ” όταν βρεις όπλο που χτυπάει εκεί που βλέπεις αγόρασέ το κι αν δεν πουλείται κλέψτο” με έκπληξη διαπίστωσα ότι το κοντάκι χτυπούσε ακριβώς εκεί που έβλεπα. Αυτό είχε να συμβεί από τότε που πήρα το 525 μου, το οποίο επίσης μου έκατσε με την πρώτη. Σε όλα τα άλλα όπλα που κατά καιρούς αγόρασα (και ήταν πολλά) ήθελα επέμβαση για αυξημένο cast off.
Θέλοντας όμως να καταγράψω τα μέτρα των κοντακιών που με βόλεψαν έπεσα από τα σύννεφα. Σε άλλα όπως η 1100 και το 525 το cast off είναι ελάχιστο έως ανύπαρκτο και σε άλλα , όπως πχ μιας sx3 που της έβαλα μηχανισμό ρύθμισης για να έρθει στα μέτρα μου, είναι στο μέγιστο δυνατό.
Τα παραπάνω φαίνονται και στις φωτογραφίες που επισυνάπτω. Το αποτέλεσμα που έχω με τα κοντάκια του 525 και της 1100, με μηδενικό ή τέλος πάντων ελάχιστο cast off, το έχω με την sx3 , με τον μηχανισμό ρύθμισης στο μέγιστο cast off. Το γεγονός με προβλημάτισε σοβαρά για να μην πω ότι τείνει να ανατρέψει όλα όσα έχω διαβάσει, μάθει, εφαρμόσει τα τελευταία τριάντα χρόνια. Η όλη εικόνα συμπληρώθηκε με τις μετρήσεις που έκανα σε ένα κοντάκι που τελείωσα πρόσφατα για το 525 και που και αυτό μου έκατσε με ελάχιστο , ίσως και μηδενικό cast off ( στις φωτογραφίες φαίνεται σαν cast on αλλά φταίει ο ευρυγώνιος ).
Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζω;
Μπορείς να δώσεις κάποια εξήγηση;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Δημήτρης Κυρατζίδης
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δες εδώ το άρθρο για το ίσιο κοντάκι με αφάιρεση ξύλου από την αριστερή μεριά για να φέρει το μάτι στην ευθεία της ρίγας:
http://www.oplognosia.com/ergonomia/ergonomia3.php
Είναι το σχήμα Wenig New American.
Πιστεύω, μετά από πολλά πολλά πειράματα, ότι το μάτι θέλει να πάει στην ευθεία πίσω από την ρίγα. Αυτή είναι μια ενστικτώδης τάση του σώματος μας. Αν η ράχη του κοντακιου είναι αρκετά λεπτή ώστε να επιτρέπει αυτή την τάση, τότε το κοντάκι θα “έλθει” ακόμα και αν δεν έχει το απαιτούμενο Cast Off.
Η σύγχρονη μόδα, ειδικά στα ιταλικά όπλα, είναι για χοντρή ράχη κοντακιού, διοτι αυτή μειώνει το αισθητό κλώτσημα, κυρίως στο ευαίσθητο σημείο του ζυγωματικού. Η χοντρή ράχη διώχνει το μάτι από την ευθεία. Αυτά τα κοντάκια “τούβλα” επιβάλλουν την ύπαρξη αρκετού Cast Off.
Να το σκεφτουμε πρακτικά. Πόσο Cast Off χρειάζεται ένα κοντάκι με χοντρή ράχη σε σύγκριση με ένα κοντάκι που έχει λεπτή αγγλικού τύπου ράχη, όταν και τα δύο εφαρμόζονται στο ίδιο όπλο και έχουν τα υπόλοιπα μέτρα όμοια; Είναι σαφές ότι το λεπτό κοντάκι θέλει λιγότερο Cast Off.
Ομως σπάνια βλέπει κανείς την διατομή της ράχης να υπολογίζεται στα μέτρα του κοντακιού. Νομίζω ότι η Perazzi έχει μια επιλογή πάχους ράχης κοντακιου σε μερικά έντυπα της. Επίσης είδα την διαδικασία επιλογής πάχους ράχης στο εργοστάσιο της Perazzi. Εχω πάει σε αρκετά εργοστάσια κατασκευής και δεν είδα αυτή την διαδικασία σε κανένα άλλο.
Από ότι φαίνεται έχεις πετύχει δύο όπλα με αρκετά λεπτή ράχη, (για σένα), παρότι έχουν σχετικά ίσιο κοντάκι. Αυτή η λεπτή ράχη, σε συνδυασμό με την επιφάνεια της αριστερής μεριάς του κοντακιού, αφήνει το μάτι σου να πάει εκεί που πρέπει χωρίς το ανάλογο Cast Off που θα χρειαζόταν αν τα κοντάκια ήταν μοντέρνου τύπου “τούβλα”.
Οταν έφτιαχνα το κοντάκι του μονόκαννου ΙΖ18 δεν είχα τρόπο (ή την γνώση αν προτιμάς) να δώσω Cast Off. Επέλεξα λοιπόν την αφαίρεση υλικού από την ράχη και την αριστερή μεριά γενικά, ως μέσο τοποθέτησης του ματιου πίσω από την νοητή σκοπευτική ευθεία. Εκανα δηλαδή ένα τυπο κοντακιού Wenig. Τα σκάγια πάνε εκεί που βλέπω αλλά αυτό δεν είναι το ενδιαφέρον. Τα σκάγια πάνε εκεί που βλέπουν και άλλοι με πολύ πιο χοντρά ζυγωματικά από μένα (να μην πω ονόματα τώρα και παρεξηγηθώ!!!). Επίσης όλοι όσοι έχουν ρίξει με αυτό το όπλο που ζυγίζει 2,6 κιλά σχολιάζουν ότι δεν τους κλώτσησε καθόλου.
Η επιστολή σου με βρίσκει στη φάση πειραματισμού με το κοντάκι του αεροβόλου Daisy Red Ryder όπου λόγω ευθείας κατασκευής δεν επιτρέπει κανένα Cast Off. Και επειδή το ζητουμενο είναι κάτι φθηνό (δεν “λέει” ένα ακριβό κατασκεύασμα σε αεροβόλο που προορίζεται για φτηνότατη εξάσκηση)έγιναν πολλές δοκιμές με το ροκάνισμα της ράχης. Θα έχουμε αποτελέσματα σύντομα ελπίζω.
Ο Γάλλος βλητικός Ζουρνέ είχε γράψει ότι ένας εκπαιδευμένος σκοπευτής ρίχνει χωρίς σκοπευτικά, απλά προτείνοντας και όχι σκοπεύοντας το όπλο προς το στόχο έχει απόκλιση μισής μοίρας. Ο απαίδευτος μιας μοίρας. Με την ρύθμιση του κοντακιού στο Daisy η απόκλιση πέφτει στο 1/4 της μοίρας.