ΜΚΟ με ονομασία Zero Stray Pawject οργανώνει σεμινάριο για εισαγγελείς και δικαστές σχετικά με τα ζώα, ουσιαστικά σκυλιά και γάτες που είναι το κύριο γνωστικό αντικείμενο της συγκεκριμένης ΜΚΟ.
Το όνομα Pawject είναι λογοπαίγνιο, από τις λέξεις Project και Paw, πατούσα ζώου. Αυτή η επικοινωνιακή τύπου μάρκετινγκ επιλογή τίτλου συν την περίεργη επιλογή έδρας (Νέα Υόρκη, Βερολίνο αλλά με πεδίο δράσης την Ελλάδα) δημιουργεί απορίες πως αυτή η νεοσύστατη ξένη οργάνωση αναλαμβάνει να πληροφορήσει για εγχώριο νομικό θέμα τους κατ’εξοχήν ειδικούς νομικούς της χώρας, και αυτό υπό την αιγίδα της προέδρου της Δημοκρατίας.
Είναι και κάτι άλλο που δημιουργεί σύγχυση. Η έμφαση που δίνει αυτή η οργάνωση όπως και πολλές άλλες που διατείνονται ότι λειτουργούν με ζωοφιλικά κριτήρια αλλά μόνο για σκυλιά και γατιά. Αλλα είδη ζώων προφανώς δεν ενδιαφέρουν παρότι και αυτά ξεφεύγουν και ζουν αδέσποτα (βλέπει σμήνη παπαγάλων) και συχνά είναι θύματα κακομεταχείρισης. Ο δηλωμένος στόχος των οργανώσεων είναι να μην υπάρχει ούτε ένα αδέσποτο, ούτε ένα δεσποζόμενο με στειρωμένο γατί ή σκυλί. Αν πετύχουν αυτό τον στόχο τότε σε μια γενιά ζώων δεν θα υπάρχει κανένα ζώο συντροφιάς. Τα αδέσποτα θα έχουν μαζευτεί και θα έχουν στειρωθεί. Ο νόμος θα επιβάλει στους ιδιοκτήτες ζώων να στειρώσουν τα ζώα τους. Αναπόφευκτα όταν αποβιώσουν τα στειρωμένα δεν θα υπάρχουν άλλα ζώα αφού τα στειρωμένα δεν αναπαράγονται. Επιπλέον αυτές οι οργανώσεις τάσσονται ανοικτά κατά της καθαρόαιμης εκτροφής σκύλων και γάτων και προτείνουν την απόκτηση μόνο από καταφύγια αδεσπότων, ως επί το πλείστον ημίαιμων. Είναι αυτό συνειδητή επιλογή;
Μια αμερικάνικη οργάνωση, η PETA, τάσσεται ανοικτά κατά της διατήρησης ζώων συντροφιάς, αποκαλώντας τα “πολιτικούς κρατόυμενους”. Παρότι ακραία η PETA τουλάχιστον δηλώνει ευθέως τον τελικό της στόχο, την εξάλειψη της παράδοσης διατήρησης ζώων συντροφιάς. Θα ήταν καλό να ξέραμε και εμείς ποιοι είναι οι μακρόχρονοι στόχοι των διαφόρων ΜΚΟ που δρουν στη χώρα και έμμεσα παράγουν πολιτικές χωρίς να έχουν ψηφιστεί από κανέναν πολίτη.
Η κατάσταση με τα πρόστιμα, γραφειοκρατικές διαδικασίες, συνεχή απειλητική προπαγάνδα και η ελληνική μανία με την αυστηροποίηση νόμων και ποινών δημιουργεί μια στάση στο ευρύ κοινό κατά της κατοχής και φροντίδας ζώων συντροφιάς. Αναρωτιέται κανείς αν αυτή η εξέλιξη είναι το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.