Συνταξιούχος κυνηγός μέλος του Κ.Σ. Πειραιά αυτοκτόνησε πρόσφατα. Ο θάνατος βύθισε την οικογένεια και τους φίλους του σε πένθος και σε θυμό, διότι όπως λένε όσοι ήξεραν τον εκλιπόντα μια μεγάλη στεναχώρια τον οδήγησε στην αυτοκτονία.
Ο άτυχος συνάδελφος κατά την πανδημία είχε νοσηλευθεί για Κόβιντ και ανάμεσα στα φάρμακα που του συνταγογραφήθηκαν ήταν και ένα αντικαταθλιπτικό. Σταμάτησε η χρήση του φαρμάκου όταν έγινε καλά.
Πρόσφατα ο εκλιπών είχε αρχίσει διαδικασίες για την ανανέωση των αδειών κατοχής των όπλων του. Πριν ακόμα πάει για το χαρτί του ψυχιάτρου κάποιοι ανεύθυνοι του είπαν ότι καλά θα έκανε να ξεχάσει την άδεια διότι έχοντας στο μητρώο του σύντομη έστω χρήση αντικαταθλιπτικών δεν θα έπαιρνε ποτέ του το πολυπόθητο χαρτί. Η λανθασμένη αυτή πληροφορία έφερε την στεναχώρια που τελικά οδήγησε στην αυτοκτονία, σύμφωνα με τους φίλους του άτυχου κυνηγού.
Καλά θα έκαναν μερικοί να μην κάνουν τους γιατρούς. Η χρήση των λεγομένων “ψυχοφαρμάκων” κάποτε γίνεται σε περιπτώσεις που καμία σχέση δεν έχουν με ψυχικά νοσήματα. Για παράδειγμα μερικοί γιατροί συστήνουν ηρεμιστικά σε άτομα που έχουν προβλήματα λαβυρίνθου. Η αυθαίρετη ερμηνεία ότι όλες οι χρήσεις ηρεμιστικών σημαίνουν αυτόματα και ψυχοπάθεια, όσο καλοπροαίρετη και αν είναι, δεν παύει να είναι αυθαίρετη και λανθασμένη.
Τα συλλυπητήρια μας στην οικογένεια του συναδέλφου.