Εχω γράψει παλαιότερα για τις μυθοπλασίες περί καρφιών πετάλων ως πρώτη ύλη για τις κάννες αγγλικών όπλων. Ο μύθος έχει κάποια βάση καθώς στις κάννες των εμπροσθογεμών χρησιμοποιούσαν καρφιά από πέταλα διότι ήταν μια φτηνή πηγή σιδήρου. Ομως οι μυθοπλάστες δεν αναφερόντουσαν σε κάννες εμπροσθογεμών. Εννοοόυσαν τις κάννες σύγχρονων αγγλικών όπλων και έβαζαν και γαρνιτούρα: ότι τα καρφιά ήταν πολύτιμα διότι με το κλαπα-κλούπα στην άσφαλτο (το είπαν αυτό, το άκουσα με τα αυτιά μου) το μέταλλο των καρφιών “ψηνόταν” και γινόταν μαγική πρώτη ύλη για τις κάννες των Holland και Purdey και άλλων πρωτοκλασάτων αγγλικών όπλων. Και το ακροατήριο άκουγε με ανοικτό το στόμα.
Δείτε την φωτογραφία πιο πάνω, από την χρυσή εποχή της άμαξας, κάπου γύρω στο 1900, και των αλόγων με πέταλα σε αστικό τοπίο. Βλέπετε πουθενά άσφαλτο ή έστω σκληρό οδόστρωμα πάνω στο οποίο θα κτυπούσαν τα καρφιά για να “ψηθούν”; Οχι βέβαια! Το οδόστρωμα είναι μαλακό μίγμα λάσπης και κοπριάς.
Τώρα καταλαβαίνω γιατί οι Αγγλοσάξωνες κάποτε αποκαλούν την μπαλαφάρα horse shit.