Οχι δεν είναι τέλεια η εφαρμογή με την έννοια ότι όλα τα σημεία επαφής καννών και βάσης εφαρμόζουν με τέλεια επαφή, χωρίς κενά.
Το σχέδιο του Γκαφ Τόμας που απεικονίζεται παρακάτω δείχνει την κάμψη της βάσης όταν πυροδοτείται φυσίγγι στο πλαγιόκαννο. Είναι λοιπόν προφανές ότι αν υπάρχει κάμψη της βάσης τότε θα πρέπει να υπάρχει χώρος για να αναπτυχθεί αυτή η κάμψη και η “καμπούρα” που ανασηκώνεται. Με άλλα λόγια θα πρέπει να υπάρχει κάποιο κενό μεταξύ καννών και βάσης.
Το σχεδιάγραμμα του Γκαφ Τόμας που δείχνει την κάμψη της βάσης κατά την πυροδότηση.
Αν δεν υπάρχει “αέρας” μεταξύ καννών και βάσης τότε το όπλο θα κουνήσει πολύ γρήγορα, ίσως και από την πρώτη τουφεκιά. Αυτά τα λένε ειδικοί όπως ο κατασκευαστής Toby Barclay, μάστορες από εταιρείες όπως η Westley Richards, Holland and Holland και άλλες εταιρείες κατασκευής όπλων καθώς και οι ειδικοί της Τράπεζας Δοκιμών του Μπερμιγχαμ. Στην αγγλική διαλεκτο των μαστόρων αυτό το διάστημα μεταξύ καννών και βάσης περιγράφεται ως “ανάσα” (Room to breath) και στην πράξη λένε ότι οι κάννες πρέπει να μην αγγίζουν το στρώμα καπνού που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο των εφαρμογών (clear the smoke).
Πόσο είναι αυτό το διάστημα μεταξύ καννών και βάσης; Το μέτρησα σε δύο όπλα, ένα σύγχρονο ιταλικό 12άρι πλαγιόκαννο, και ένα αγγλικό 36άρι κοκοροτούφεκο των τελών του 19ου αιώνα. Και στα δύο το feeler gauge έδειξε το ίδιο κενό: 0,09 του χιλιοστού, σχεδόν ένα δέκατο.
Το feeler gauge στο 12άρι. Η λάμα 0,09 χωρά άνετα μεταξύ καννών και βάσης
Το feeler gauge στο 36άρι. Αλλου αιώνα κατασκευή, άλλο διαμέτρημα, αλλά το κενό παραμένει ίδιο με αυτό στο 12άρι στα 0,09 του χιλιοστού.